Verder verminderen van milieu-impact

De kalverhouderij werkt dagelijks aan het verder verminderen van de impact op het milieu, door hergebruik van water, door mestopvang, met emissiearme stallen en met investeringen in zonnepanelen op de stallen, met windmolens op het terrein en andere vormen van hernieuwbare energie.

Stikstof

Het effect van de uitstoot van stikstof op de ruimtelijke omgeving is een vraagstuk waar maatschappelijk veel om te doen is. Fundamentele discussies in de politiek, tussen kabinet en agrarische sector (en andere sectoren) raken ook de Nederlandse kalverhouderij. Deze sector staat weliswaar aan de lat voor een beperkt aandeel (onder de 4%) van de totale N-emissie, maar veel bedrijven zijn wel gevestigd in de nabijheid van Natura 2000 gebieden, die vanuit het stikstofbeleid beschermd dienen te worden.

Het overgrote deel van de stikstof uitstoot via ammoniak (86%) komt uit de landbouw, met name de melkveehouderij, waar de kalversector uiteraard aan gelieerd is. Denk aan mest uit de stallen, mest in de wei en het gebruik van (kunst)mest op het land.

De kalverhouderij is goed voor 3,9% van de stikstofproductie (=excretie) in de hele veehouderij . Daarbij is zij verantwoordelijk voor ca. 3,7% van de NH3-emissie van de veehouderij, wat overeenkomt met ca. 3% van nationale N-emissie (NH3 en NOx).
Een gegeven is wel, dat zo’n 10% van de bedrijven binnen een afstand van 500 meter van een Natura 2000 gebied zit en ongeveer de helft binnen 5 kilometer.

Het aandeel van hooguit 4% is weliswaar beperkt, maar het is wel waar de kalverhouderij innovatieve oplossingen voor dient te vinden om het toekomstperspectief van de bedrijfstak overeind te houden.
SBK volgt de discussie op de voet en zet in op constructief overleg met de overheden, gericht op het algemene beleid, op erkenning van innovatieve systemen en op een zinvolle en effectieve aanwending van fondsen voor een perspectiefvolle kalverhouderij in Nederland.

Terug naar home/menu